Deel 3: Boottrip van Lombok naar Flores
28 oktober 2016 - Labuanbajo, Indonesië
Nadat ik weer terug was gekomen van de Mt Rinjani had ik met Marnix (maat van Australie) afgesproken om een boottrip naar flores te maken en daarna door naar Sulawesi te gaan met een ferry.
Eerst zal ik nog 2 nachten bij Hanafi (een vriend van Marnix) verblijven die ook mee gaat op de boot naar Flores. Maar eerst hadden we nog een bruiloft van een kennis van Hanafi. In de avond werd er muziek gespeeld op een zelfgemaakte gitaar, daarnaast werd er nog wat gezongen en deed de jongste jeugd wat dansen. Verder zaten alle mensen op stoelen en luisterde naar de muziek.
Volgende dag was dan de echte bruiloft en kwam iedereen bij elkaar bij het beginpunt waarvandaan we in een lange rij door een dorpje moesten lopen achter de bruid en bruidegom aan. De mannen liepen achter de bruidegom aan en de vrouwen achter de bruid. Ook werd er in de achterste rij muziek gespeeld en gedanst door de jeugd. Het was gewoon een soort van optocht, af en toe wat chaotisch, maar wel leuk om een keer mee te maken.
Volgende ochtend vroeg opgestaan om op de boot te stappen naar Flores. In totaal duurde de trip 4 dagen en 3 nachten. We maakte verschillende stops op onze trip, waaronder een berg beklimmen naar een uitzichtpunt, mooie koraalreefen, snorkelen tussen de mantarays die echt super groot waren en naar Komodo Island waar ik de komodo varaan heb gezien. Het was een zeer relaxte trip, waar we mooie eilanden zijn gepasseerd en goed fun hadden met de andere mensen op de boot.
Toen we aankwamen in Labuan Bajo Flores is iedereen weer opgesplitst. Ik en Marnix besloten om met de boot naar Sulawesi te vertrekken, alleen gaat die boot pas in een paar dagen. We besloten om een scooter te huren en wat op onderzoek uit te gaan de volgende dag. Zijn naar een vulkanisch meer gereden, waar we op de weg verschillende dorpjes voorbij reden met mooie rijstvelden. Na afloop gingen we vaak vis eten in Labuan Bajo waar genoeg keuze was van alle vers gevangen vis die ter plekke wordt klaargemaakt op een grill.
De volgende dag besloten we om nog een keer een scooter te huren om naar de spiderweb ricefields te rijden. Helaas zijn we niet zover gekomen, omdat ik halverwege de rit met de scooter onderuit ging in een bocht met een klein beetje grind aan de buitenkant vd weg. Ik had een paar wondjes, waaronder mijn beide handen die open lagen. Het had allemaal veel erger kunnen aflopen, maar had wel pijn. De locals kwamen gelijk kijken en probeerde te helpen. Uiteindelijk maar besloten om naar een EHBO post te gaan waar ze mijn wonden hadden schoongemaakt. De wonden in mijn handen waren aardig diep, maar gelukkig viel het verder reuze mee. Ook gaat het er in een ziekenhuis wat anders aan toe dan in Nederland. Moest iedere keer op een selfie en Jan en alleman kan gewoon naar binnen lopen en toekijken haha. Ik had nog nooit een ehbo in het buitenland meegemaakt, maar ach.. weer een ervaring rijker!
Toen we weer terug kwamen in Labuan Bajo bleek dat er gelukkig ook niet zoveel schade was aan de scooter, waar ik wel blij mee was.
Uiteindelijk heb ik wel nog een aardige pijn gehad met die wonden aan mijn handen, maar na een paar dagen ging dat gelukkig ook weer beter. Mede doordat de eigenaar vd scooter nog een chinees middel had wat een aardig pijntje gaf, maar wat wel hielp om de wonden te dichten;) kortom eind goed al goed;)
Eerst zal ik nog 2 nachten bij Hanafi (een vriend van Marnix) verblijven die ook mee gaat op de boot naar Flores. Maar eerst hadden we nog een bruiloft van een kennis van Hanafi. In de avond werd er muziek gespeeld op een zelfgemaakte gitaar, daarnaast werd er nog wat gezongen en deed de jongste jeugd wat dansen. Verder zaten alle mensen op stoelen en luisterde naar de muziek.
Volgende dag was dan de echte bruiloft en kwam iedereen bij elkaar bij het beginpunt waarvandaan we in een lange rij door een dorpje moesten lopen achter de bruid en bruidegom aan. De mannen liepen achter de bruidegom aan en de vrouwen achter de bruid. Ook werd er in de achterste rij muziek gespeeld en gedanst door de jeugd. Het was gewoon een soort van optocht, af en toe wat chaotisch, maar wel leuk om een keer mee te maken.
Volgende ochtend vroeg opgestaan om op de boot te stappen naar Flores. In totaal duurde de trip 4 dagen en 3 nachten. We maakte verschillende stops op onze trip, waaronder een berg beklimmen naar een uitzichtpunt, mooie koraalreefen, snorkelen tussen de mantarays die echt super groot waren en naar Komodo Island waar ik de komodo varaan heb gezien. Het was een zeer relaxte trip, waar we mooie eilanden zijn gepasseerd en goed fun hadden met de andere mensen op de boot.
Toen we aankwamen in Labuan Bajo Flores is iedereen weer opgesplitst. Ik en Marnix besloten om met de boot naar Sulawesi te vertrekken, alleen gaat die boot pas in een paar dagen. We besloten om een scooter te huren en wat op onderzoek uit te gaan de volgende dag. Zijn naar een vulkanisch meer gereden, waar we op de weg verschillende dorpjes voorbij reden met mooie rijstvelden. Na afloop gingen we vaak vis eten in Labuan Bajo waar genoeg keuze was van alle vers gevangen vis die ter plekke wordt klaargemaakt op een grill.
De volgende dag besloten we om nog een keer een scooter te huren om naar de spiderweb ricefields te rijden. Helaas zijn we niet zover gekomen, omdat ik halverwege de rit met de scooter onderuit ging in een bocht met een klein beetje grind aan de buitenkant vd weg. Ik had een paar wondjes, waaronder mijn beide handen die open lagen. Het had allemaal veel erger kunnen aflopen, maar had wel pijn. De locals kwamen gelijk kijken en probeerde te helpen. Uiteindelijk maar besloten om naar een EHBO post te gaan waar ze mijn wonden hadden schoongemaakt. De wonden in mijn handen waren aardig diep, maar gelukkig viel het verder reuze mee. Ook gaat het er in een ziekenhuis wat anders aan toe dan in Nederland. Moest iedere keer op een selfie en Jan en alleman kan gewoon naar binnen lopen en toekijken haha. Ik had nog nooit een ehbo in het buitenland meegemaakt, maar ach.. weer een ervaring rijker!
Toen we weer terug kwamen in Labuan Bajo bleek dat er gelukkig ook niet zoveel schade was aan de scooter, waar ik wel blij mee was.
Uiteindelijk heb ik wel nog een aardige pijn gehad met die wonden aan mijn handen, maar na een paar dagen ging dat gelukkig ook weer beter. Mede doordat de eigenaar vd scooter nog een chinees middel had wat een aardig pijntje gaf, maar wat wel hielp om de wonden te dichten;) kortom eind goed al goed;)
