Deel 7 Het avontuur in Laos

12 februari 2017 - tt. Cát Bà, Vietnam

Na Siem Reap besloten we om de bus naar de 4000 Islands in Laos te pakken. Dit was ook weer een rit van ongeveer 10 uur in een mini bus. Halverwege de rit stopte we in een soort van wegrestaurant om daar over te stappen op een grote en iets meer comfortabeler bus. Tot aan de grens met Laos was er niets aan de hand totdat iedereen moest uitstappen en er een man kwam die ons wat agressief benaderde om de grensovergang via zijn restaurant te regelen. Iedereen in de bus dacht dat het oplichtingspraktijken waren, dus besloten we om gewoon zelf de grens over te steken met tassen en al. Eerst moesten we bij de Cambodjaanse grens langs voor een stempel dat je het land weer uitgaat. Uiteindelijk moesten we daar dan weer 2US dollar voor betalen wat we ook dachten dat het niet helemaal zuivere koffie was. Toch maar betaald, want anders stonden we daar misschien vandaag nog. Daarna op naar de Laotiaanse grens waar we na 5 uur aankwamen en dus weer een bepaalde weekend en te laat toeslag moesten betalen.

Uiteindelijk is toch alles goed gekomen en waren we in totaal 40US dollar kwijt in totaal. Wel zag de grens er heel erg verlaten uit en konden ze het woord Holland nog geen eens normaal schrijven op het bord van de visa prijzen. Zij schreven namelijk Honland . Dus echt professioneel was het allemaal niet en er werd verder ook geen controle uitgevoerd. Eenmaal over de grens was het alweer een uur later en werden we dit keer in een pick up truck geladen en kwamen we ongeveer rond 7 uur aan op de 4000 islands na nog een boottocht van 20 minuten.

Op de 4000 Islands hadden we de volgende dag een fiets gehuurd en hebben we de 2 eilanden die met een brug elkaar verbinden beetje rondgefietst. Er hing een hele relaxte sfeer en ook zag je aan de overkant van de rivier Cambodja liggen. Daarnaast was er nog een gebied waar je een waterval zag en waar heel veel visvallen stonden. Het gebied bestaat uit hele kleine eilandjes met dan een aantal eilanden die wat groter zijn en ook bewoonbaar zijn voor mensen. Kortom een lekker relax plaatsje in Laos, het was leuk maar niet bijzonder speciaal.

Na de 4000 islands zijn we met de bus naar Pakse gegaan. In dit plaatsje is echt niets te beleven. Wel blijkt de omgeving er nog wel mooi te zijn, maar doordat ik een beetje ziek was hebben we dit niet gedaan en zijn we na 2 nachten naar Thakhek vertrokken met een local bus.

Eerst werden we met een TukTuk opgehaald met een aantal andere touristen. Op een gegeven moment reed onze TukTuk achter de bus aan en stopte de bus eindelijk 5 minuten later. We konden allemaal instappen, maar alle zitplaatsen waren al bezet. Ik had het geluk dat er nog 1 plaats voorin over was, dus ik kon daar nog zitten, maar de andere moesten in het gangpad op een krukje gaan zitten. De bus stopte echt overal en overal kwamen er weer nieuwe mensen in. De bus was op een gegeven moment echt overvol, wat ik zelf nog nooit had meegemaakt. Pas na ongeveer een uur stapte er wat lokale mensen uit en kwamen er stoelen beschikbaar. De bus was een beetje oud en krakkemikkig, maar uiteindelijk hebben het overleefd en kwamen we ongeveer 10 uur later aan in Thakhek. Daar besloten we om de volgende dag de Thakhek loop te gaan maken met de scooter.

Dit is een loop van ongeveer 550 km en duurde 4 dagen. We kwamen door prachtig berglandschap, Laotiaanse dorpjes en de Mekong rivier aan onze zijde. Aan onze rechter en linker kant zagen we kalkstenen rotsen en overnachten we aan de Mekong rivier met in de avond een kampvuur.

De tweede dag gingen we hoger de bergen in en zagen we echt super mooie uitzichten en zijn we nog bij een koud water meertje geweest. Hebben er niet in gezwommen, omdat dat gewoon te koud was.

Dag 3 zijn we eerst naar de Konlor cave geweest, waar je met een bootje door de cave kan gaan. Het was grappig om dat te doen, ook al zag je bijna niets.
Helaas ben ik op het einde van dag drie mijn telefoon verloren, dus dat is wel flink balen. Waarschijnlijk is mijn telefoon wel gevonden, maar had diegene geen trek om hem terug te geven. Daarom heb ik mijn telefoon nu geblokkeerd. Als jullie evt een bericht willen sturen, kunnen jullie dat doen via Facebook of via mijn ouders laten weten. Ook ben ik aardig wat foto's kwijt van mijn reis door Cambodja en Laos wat ik eigenlijk nog het ergste vind:(

Dag 4 zijn we weer weer terug naar Thakhek gegaan en dachten we aangifte bij het politiebureau te gaan doen. Helaas begrepen ze ons niet of wilde ze ons niet begrijpen en was het daar ook niet echt professioneel, dus besloten we om het maar eventueel in Vientiane te gaan doen wat onze volgende bestemming wordt.

De volgende dag zijn we in de bus richting Vientiane gestapt. Dit was ook weer een rit van 9 uur, maar dit keer hadden we wel gewoon een plaats. Ventiane is de hoofdstad van Laos en ziet er hartstikke fancy uit. Overal staan dure maar ook mooie gebouwen. De hostels en hotels zijn ook wel aan de dure kant en er is niet echt een nachtleven. Hier heb ik wel nog een nieuwe telefoon gekocht, maar verder is er dus niet veel te beleven voor backpackers en is het allemaal relatief duur. Waarschijnlijk wordt dit een plaats voor rijkere Chinezen..

We besloten om hier dus ook niet veel tijd door te brengen en zijn verder gaan reizen naar Vang Vieng.

Vang vieng is de plaats waar je met een band kan dobberen op het water en dan overal langs de rivier bij barretjes kan stoppen. Uiteindelijk hadden we besloten om dit niet te gaan doen en gewoon een scooter te huren om de omgeving te ontdekken. We zijn eerst met de scooter naar de Blue Lagoon geweest, maar dit was gewoon een rivier en super druk. Verder was daar nog een cave waar je in kon gaan en had mooie stalagtieten.

Daarna zijn we verder de natuur ingetrokken wat echt schitterend was met de scooter en hadden we op de terugweg plotseling een lekke band. Gelukkig was er een vriendelijke Engelsman die ons hielp en mij kon afzetten bij het eerst volgende dorpje waar ze een motorbike reperateur hadden. Er bleek een aardige spijker in onze band te zitten die onze binnenband in een keer had vernietigd. Voor 8 dollar had die hem ongeveer in 1 uur weer gemaakt en zijn we weer terug gereden naar Vang Vieng.

Het plaatsje zelf is ook best wel gezellig. Er zijn genoeg restaurants en bars en er hangt een leuk sfeertje. Er loopt hier van alles en nog wat. Er zijn een aantal (party) backpackers, een aantal Koreanen en Chinezen en oudere mensen. Dus hebben hier een uitstekende 5 dagen gehad.

De busrit naar luaprabang was een super mooie bergweg, waar we verschillende mooie uitzichten passeerde. Eenmaal aangekomen in luaprabang was het best lastig om een slaapplaats te vinden vanwege Chinese new year. Uiteindelijk hadden we geluk dat er nog een achteraf kamertje vrij was waar een bed stond in een soort van kelder. Later hoorde we van anderen dat die in een tempel op de grond hadden moeten slapen vanwege het ruimte gebrek.

Het plaatsje luaprabang staat op de UNESCO werelderfgoed lijst. Dit is een leuk gezellig plaatsje met prachtige oude gebouwen en tempels wat is gelegen aan de Mekong rivier. Leuk om hier voor 2 dagen rond te lopen. Voor alle tempels moet je wel weer entree betalen dus dat is wel een beetje jammer. Verder is er niet echt een nachtleven en hadden wij het wel in 2 dagen gezien. Vanaf nu ga ik weer alleen reizen en ga ik door naar Sapa wat in Noord Vietnam ligt.

Uiteindelijk vond ik Laos wel een mooi land om te zien. Het heeft prachtige natuur in het midden en noorden van Laos. Het zuiden vonden we wat minder. Wel verbaasde het ons dat het een best wel duur land was om te reizen. Zeker de transport kosten lagen een stuk hoger dan in Cambodja en Vietnam. Ook lagen de normale leefkosten een stukje hoger en betaalde we al snel rond de 4 a 5 dollar voor een maaltijd per persoon. kortom het is leuk om een keer te bezoeken, maar ik zou hier niet zo snel meer naar terug gaan. En als je zelfs tijdnood hebt, kan je het beste het zuiden skippen. Wel is de Thakhek loop zeker de moeite waard.

Foto’s