Deel 2 Mt Rinjani trekking 3d/2n
19 oktober 2016 - Lombok, Indonesië
Om 5 uur 's ochtends was het dan zover. Ik werd opgehaald door een auto voor mijn transport voor de Mt Rinjani trekking. Eerst moesten we ons voorbereiden in een bergdorpje waar we rond 7 uur aankwamen. Daarna gingen we met onze groep in een pickup truck die ons naar de start van de trekking bracht. In totaal moesten we naar 1500 meter lopen en dat was aardig pittig. Onderweg kregen we lunch en daarna begon het lastigste stuk van de trekking voor vandaag. Alleen maar steil omhoog en klimmen op rotsen wat best wel gaaf was. Uiteindelijk kwamen we rond 4 uur aan op het basecamp waarvandaan we morgen, eigenlijk meer vanacht naar de top van de Mt Rinjani gaan lopen wat een goede uitdaging wordt. De zonsondergang was trouwens wel nog schitterend en rond een uur of 7 ging iedereen naar bed om nog een beetje rust te pakken voor de start naar de top.
Om half 2 werden we wakker gemaakt door onze tourguide en rond 2 uur begonnen we met de start van onze klim naar de top van de mt Rinjani. Het is een klim naar de top op 3726 meter en het eerste gedeelte en laatste gedeelte blijken zwaar te zijn. Met op de top een temperatuur van maximaal 5 graden.
Al snel kwam ik erachter dat het eerste stuk pittig was en dat het hard werken zal worden. Het was aardig steil en ook nog is met los zand, als je 1 stap vooruit zette, gleed je weer 2 stappen naar beneden, dus dat ging met vallen en opstaan en was al aardig pittig.
Nadat ik het eerste pittige stuk had gehad, kwam er een makkelijker gedeelte.
Voor het derde gedeelte kwam de wind wat meer opspelen en begon een blaar wat meer onaangenaam te voelen nadat ik mijn schoen halverwege het tweede gedeelte had geleegd. Op een gegeven moment deed echt alles pijn, en werd het meer een mentale dan fysieke game. Ik had op een gegeven moment nog 45 minuten te gaan tot de top en 1 uur tot de zonsopkomst zal zijn op de top.
Uiteindelijk heb ik er meer dan 1,5 uur over gedaan en had ik de zonsopkomst aan de zijkant van de berg gezien. Ik was echt totaal gesloopt toen ik de top had gehaald, maar was ontzettend blij. Eest moest ik 5 minuten bijkomen voordat ik eindelijk van het uitzicht kon genieten. Maar het was het zeker waard om naar de top te klimmen. Rond 7 uur weer naar beneden gaan glijden en 2 uur later weer aangekomen bij het basiskamp. Iedereen was helemaal gesloopt en later hoorde ik dat maar 50 procent de top had gehaald. Gelukkig dat ik daar bijhoorde, maar het was echt keihard werken nadat ik met een blaar moest lopen.
Ongeveer 1 uur later begonnen we alweer aan een afdaling over rotsen naar beneden naar het vulkaan lake op 1000meter. Eindelijk aangekomen bij het lake deed ik mijn schoen uit en bleek er een open blaar te zitten van ongeveer zo groot als een golfbal op mijn hiel. Gelukkig was er iemand die een slipper maat 44 voor mij had en heb ik maar verder op die slipper gelopen. Bleek dat we daarna weer omhoog moesten klimmen over rotsen naar 3000 meter. Dit was na al die tijd dat we al hadden gelopen naar de top en weer naar beneden naar het lake echt heel erg zwaar. Uiteindelijk heb ik het gehaald, kwamen rond 6 uur aan in het kamp wat vol in de wind stond. Ben na het eten gelijk in slaap gevallen.
Volgende ochtend werden we alweer om half 7 gewekt voor ontbijt en prompt voor ontbijt stort mijn tent ook nog in:(
Na ontbijt begonnen we rond 7 uur alweer richting het einde van de trekking te lopen. Iedereen was totaal gesloopt. Rond 1 uur kwamen we aan bij het einde van de trekking en was ik fysiek en mentaal helemaal gesloopt.
Maar ik had dit echt niet willen missen, ook al had ik nooit verwacht dat het zo zwaar zal zijn. Heb na afloop nog 3 dagen echt spierpijn gehad als het niet langer was.. maar dit pakken ze me nooit meer af!
Om half 2 werden we wakker gemaakt door onze tourguide en rond 2 uur begonnen we met de start van onze klim naar de top van de mt Rinjani. Het is een klim naar de top op 3726 meter en het eerste gedeelte en laatste gedeelte blijken zwaar te zijn. Met op de top een temperatuur van maximaal 5 graden.
Al snel kwam ik erachter dat het eerste stuk pittig was en dat het hard werken zal worden. Het was aardig steil en ook nog is met los zand, als je 1 stap vooruit zette, gleed je weer 2 stappen naar beneden, dus dat ging met vallen en opstaan en was al aardig pittig.
Nadat ik het eerste pittige stuk had gehad, kwam er een makkelijker gedeelte.
Voor het derde gedeelte kwam de wind wat meer opspelen en begon een blaar wat meer onaangenaam te voelen nadat ik mijn schoen halverwege het tweede gedeelte had geleegd. Op een gegeven moment deed echt alles pijn, en werd het meer een mentale dan fysieke game. Ik had op een gegeven moment nog 45 minuten te gaan tot de top en 1 uur tot de zonsopkomst zal zijn op de top.
Uiteindelijk heb ik er meer dan 1,5 uur over gedaan en had ik de zonsopkomst aan de zijkant van de berg gezien. Ik was echt totaal gesloopt toen ik de top had gehaald, maar was ontzettend blij. Eest moest ik 5 minuten bijkomen voordat ik eindelijk van het uitzicht kon genieten. Maar het was het zeker waard om naar de top te klimmen. Rond 7 uur weer naar beneden gaan glijden en 2 uur later weer aangekomen bij het basiskamp. Iedereen was helemaal gesloopt en later hoorde ik dat maar 50 procent de top had gehaald. Gelukkig dat ik daar bijhoorde, maar het was echt keihard werken nadat ik met een blaar moest lopen.
Ongeveer 1 uur later begonnen we alweer aan een afdaling over rotsen naar beneden naar het vulkaan lake op 1000meter. Eindelijk aangekomen bij het lake deed ik mijn schoen uit en bleek er een open blaar te zitten van ongeveer zo groot als een golfbal op mijn hiel. Gelukkig was er iemand die een slipper maat 44 voor mij had en heb ik maar verder op die slipper gelopen. Bleek dat we daarna weer omhoog moesten klimmen over rotsen naar 3000 meter. Dit was na al die tijd dat we al hadden gelopen naar de top en weer naar beneden naar het lake echt heel erg zwaar. Uiteindelijk heb ik het gehaald, kwamen rond 6 uur aan in het kamp wat vol in de wind stond. Ben na het eten gelijk in slaap gevallen.
Volgende ochtend werden we alweer om half 7 gewekt voor ontbijt en prompt voor ontbijt stort mijn tent ook nog in:(
Na ontbijt begonnen we rond 7 uur alweer richting het einde van de trekking te lopen. Iedereen was totaal gesloopt. Rond 1 uur kwamen we aan bij het einde van de trekking en was ik fysiek en mentaal helemaal gesloopt.
Maar ik had dit echt niet willen missen, ook al had ik nooit verwacht dat het zo zwaar zal zijn. Heb na afloop nog 3 dagen echt spierpijn gehad als het niet langer was.. maar dit pakken ze me nooit meer af!
